گنجور » فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۲
در مطبخ عشق خونابه دل. مستغیم کرد از خوان مردم. در کعبه وصل بر رسم عیدی. جز جان چه باشد قربان مردم. ای فیض را تو آغاز و انجام. هم مبدائی و هم پایان مردم. غزل شمارهٔ ۶۰۳: تن دادم او را جان شدم جان ...
![](/themes/image/whatsappp.png)